‘Dat kan jij niet…’

Ik weet het nog goed: ik zat op het Grafisch Lyceum in het begin van het vierde jaar. Twee art-directors gaven een lezing over de opleiding Advertising, het vak en je werkzaamheden.

Het vak van art-director en de reclamewereld hebben altijd iets onbereikbaars en nieuwsgierigmakends voor me gehad, het was een wereld waarin ik me wel wilde begeven. Helaas kwamen de mannen niet met een inspirerend verhaal. Ze waren (vond ik) vooral nogal zelfingenomen. Op een gegeven moment zei een van de twee: ‘er wordt maar een handjevol mensen art-director, dus de kans dat jullie het worden is heel klein.’

Ik vond het bizar, waarom zou je dat zeggen? Om jezelf op te hemelen? Om duidelijk te maken dat wij alvast niet goed genoeg waren? Of was het een soort aardig bedoelde reality check?

Voor sommige van mijn klasgenoten voelde het misschien als een teleurstelling. Voor mij niet: het wakkerde een soort strijdlust aan. ‘Ik kan het wél en ik zal het bewijzen ook.’

Vier jaar later was ik art-director. Ook toen jaren eerder op de middelbare school een lerares tegen me zei: ‘Wil je Latijn doen? Ik denk niet dat je dat redt,’ redde ik het wel, met een 9.

Jaren later wilde ik leren schrijven. Ik ging de opleiding ScriptPlus volgen, wat iedereen hartstikke leuk voor me vond, maar ook hoorde ik vaak deze enorme dooddoener: ‘er zijn een miljoen mensen die een boek willen schrijven.’

Ja, dat klopt. Maar waarom zou ik niet degene van die miljoen zijn die het wél lukt? Vier jaar later kwam mijn eerste boek uit bij Clavis.

Het is heus niet allemaal vlekkeloos gegaan, ik moest dingen leren met vallen en opstaan. Mijn stagebegeleider Wilbert Leering vroeg me ooit (toen ik vertelde dat ik wel copywriter wilde worden): hoe lang heb je erover gedaan om art-director te worden?
‘Vier jaar,’ antwoordde ik.
‘Dan doe je er net zo lang over om copywriter te worden.’

Het was een eye-opener voor me en is me altijd bijgebleven, samen met de strijdlust. Je kúnt iets worden. Maar je moet er wél wat voor doen. En laat je door niemand tegenhouden en vertellen dat je het bij voorbaat niet kan. Vaak wordt zoiets gezegd door mensen die zelf iets nooit gedaan hebben wat ze graag wilden.

Heb jij je ooit laten tegenhouden door iemand? En zo ja, waarom?