Zo’n proces ontdek je niet binnen het schrijven van één boek. Nu ik met mijn vierde boek bezig ben, krijg ik aardig in de smiezen wat bij mij wel en niet werkt. Dat ik een moeilijke beginner ben, weet ik inmiddels. Dat komt omdat ik bij de start zowel schrijf als onderzoek.
Ik ontdekte dat schrijven voor mij net zo werkt als tekenen. Als ik begin met een tekening, gebruik ik een 4B potlood om de grove lijnen neer te zetten. Mijn potloodpunt zoekt op het papier, tekent een rondje, nog een keer, nog een keer, tot het een grijze brij is van rondjes, met een perfecte witte cirkel in het midden. Zo tast ik alle vormen af: ik pas aan, ik veeg, ik gum (soms) en zo duw ik mijn onderwerp in de juiste vorm.
Als het grove beeld op papier staat, gum ik de overbodige lijnen en grijze brij uit en ga met een 4H potlood aan het werk. Een scherpere punt, een dunnere lijn, waarmee ik veel meer details kan aanbrengen. Ik zoek naar de belangrijkste zaken in mijn onderwerp en die geef ik extra aandacht. Sommige vlakken krijgen schaduw, andere zet ik juist in het licht.
Als ik dat gedaan heb, is het tijd voor een kritisch oog: krijgt alles de aandacht die het moet hebben? Zijn de contrasten groot genoeg en is er eenheid in de tekening? Ik voeg nog wat kersjes op de taart toe, en voilà, klaar is de tekening.
En zo schrijf ik ook. Eerst schetsen, dan een beetje gummen, dan details aanbrengen en het verhaal de juiste vorm geven. Als laatste alles nog eens goed bekijken en dan de puntjes op de ‘i’ zetten.
Nu ik dit weet, geeft het me rust. Ik hoef tijdens het schrijven dus niet direct bij de puntjes op de ‘i’ te belanden. Want dat kan ik namelijk helemaal niet, net zoals ik dat met tekenen niet kan. Als ik direct begin met details, raken de verhoudingen zoek en wordt een voet ineens net zo groot als een neus ;). Het is fijn dat ik van mezelf eerst mag schrijfschetsen, daarmee houd ik mijn perfectionistische stemmetje een beetje op de achtergrond.
Moraal van het verhaal: vind je eigen schrijfproces, door te oefenen, te oefenen en nog eens te oefenen. De beste manier is een combinatie van mildheid en strengheid. Je mag mild zijn in de kwaliteit (dat komt al schrijvende wel) en streng zijn in de kwantiteit (probeer zo vaak mogelijk te oefenen). De rest is aan jou. Er zijn ten slotte ook genoeg tekenaars die gruwelen van een gum en het juist helemaal aan het toeval overlaten.
Vind je eigen manier, dan komt het vanzelf!
Recente reacties